Deniwelacja – powieść Remigiusza „Oszusta” Mroza
Kiedy kilka miesięcy temu mrozoholicy
wstrzymali oddech, czytając o nadchodzącej premierze Deniwelacji, poczułam się
oszukana. Historia o komisarzu, od pewnego momentu byłym komisarzu Wiktorze
Forście, była dla mnie trylogią. Choć zakończenie Trawersu – trzeciej (i jak zapowiadano ostatniej) części serii,
pobudziło moją wyobraźnię i uruchomiło lawinę pytań, pogodziłam się z tym, że
to już koniec. Ba! Po pewnym czasie zaczęłam doceniać taki finał powieści. A tu
niespodzianka! Remigiusz Mróz i
Wydawnictwo Filia ogłosili premierę. Wielki powrót Forsta. Powiedziałam „nie!”.
Dla mnie historia była zamknięta. Nie dałam się zwieść promocjom i konkursom.
Aż do pewnej wizyty w bibliotece…
Bestia
(znowu) atakuje
Na zboczach Giewontu zostają odnalezione
zwłoki kilku młodych kobiet. Wydaje się, że przed śmiercią nic ich ze sobą nie
łączyło. Niedługo potem w Zakopanem znikają kolejne dziewczyny. Mieszkańcy
wpadają w panikę. Czyżby na Podhalu pojawił się naśladowca Bestii z Giewontu? A
może Bestia wciąż żyje? Na te pytania odpowiedź próbują znaleźć dobrzy znajomi
czytelników poprzednich części – prokurator Dominika Wadryś-Hansen oraz komendant
Edmund Osica. Śledczych nurtuje jeszcze jedno pytanie – gdzie jest Wiktor
Forst? To istotne, bowiem policja odkrywa ślady prowadzące do byłego komisarza…
Wsiąść do pociągu byle jakiego… i trafić do Hiszpanii
Jeśli ktoś czytał Trawers, to wie, że Forst wsiadł do pociągu. Miał jechać do
Szczecina, po drodze zatrzymać się w Warszawie i nie wywoływać żadnych pożarów.
Gdzie ostatecznie dojechał? Do Hiszpanii i wszystko wskazuje na to, że „przeszedł
na ciemną stronę mocy”... Po co? Dlaczego trafił akurat do tego kraju? Tego i
prokurator z komisarzem, i czytelnicy dowiadują się w Deniwelacji. Oczywiście, jak to u Mroza i w dobrym
kryminale, szczegóły są odsłaniane powoli. Napięcie rośnie z każdą stroną i nie
sposób oderwać się od lektury przed poznaniem zakończenia.
Kobiecy
głos
W Deniwelacji mamy do czynienia z
dwoma rodzajami narracji – trzecioosobową i pierwszoosobową. Co ciekawe, ta
druga prowadzona jest przez kobietę. Co to za postać? Nie mogę zdradzić… Jedno
jest pewne – dostarcza czytającemu wiele cennych informacji i przede wszystkim emocji.
Kobieta
zmienną jest
Długo broniłam się przed lekturą Deniwelacji.
Niepotrzebnie! W tym miejscu pragnę przeprosić Remigiusza Mroza za mój upór. Żałuję, że wcześniej nie sięgnęłam po
tę powieść. To, że została w pewien sposób „dopisana” do serii, nie znaczy, że
jest gorsza od poprzednich części. Wręcz przeciwnie – obok Trawersu to mój ulubiony tom podhalańskiego cyklu. Pozostaje mi
(nie)cierpliwie czekać na V tom serii, który ma pojawić się w księgarniach w
2018 roku.
Pora
roku nie ma znaczenia – Mróz zawsze w formie
Czytając Deniwelację, nie
zawiodłam się. Remigiusz Mróz trzyma
formę. W fantastyczny sposób wodzi śledczych i czytelnika za nos. Perfekcyjnie
buduje napięcie. Miażdży zakończeniem, po poznaniu którego chce się natychmiast
wziąć do ręki kolejną część historii. Kreuje bohaterów, których balansowanie na
granicy życia i śmierci przyprawia czytelnika o gęsią skórkę. Ta powieść wciąga
jak narkotyk. Nie potrafiłam i nie chciałam się od niej oderwać. Remigiusz Mróz kolejny raz udowodnił,
że jest mistrzem kryminalnego pióra.
tytuł: Deniwelacja”
autor: Remigiusz Mróz
wydawnictwo: Filia Mroczna Strona
liczba stron: 496
Przeczytaj
fragment powieści: https://issuu.com/wydawnictwofilia/docs/deniwelacja
