Nina
Majewska-Brown, Anka i piekło szczęścia,
Wydawnictwo Edipresse 2019.
#MamaDropsaCzyta
Lektura najnowszego, trzeciego tomu serii o
Ance pióra Niny Majewskiej – Brown za mną. By zrozumieć historię bohaterów przedstawioną
w tomie Anka i piekło szczęścia, zachęcam do przeczytania poprzednich części.
Ich recenzje znajdziecie na blogu.
W powieści pisarka poruszyła dość istotny
problem stalkingu, jak działa stalker, co powinna zrobić ofiara stalkera i jak możemy
jej pomóc. Ofiarą stalkingu może paść każdy z nas, zarówno kobieta jak i
mężczyzna. Anka, tytułowa bohaterka, marząca o wielkiej miłości, znalazła się w
emocjonalnym piekle, jakie zgotował jej nowy ukochany Artur. Mężczyzna najpierw
ją w sobie rozkochał, dowartościował. Bohaterka dla niego zdradziła męża, uwikłała
się w długotrwały romans. Przecież tego poszukiwała… Okazało się, że zamiast
spełnienia marzeń znalazła wielki problem - facet był groźnym stalkerem.
Przeprowadził się do Poznania, ciągle domagał się pieniędzy, straszył, groził,
nękał sms-ami, mejlami i natarczywymi telefonami,
nachodził często, szantażował. Spanikowana kobieta zaczęła się zastanawiać nad
tym, jak mu umknąć, ponieważ stał się szybko zagrożeniem dla niej, dla jej małżeństwa
i bliskich. A jeszcze tak niedawno poszłaby za nim na koniec świata…
Bezczelny kochanek okazał się agresywnym,
twardym, zdecydowanym, wyrachowanym pozbawionym emocji gnojkiem. Bezsilność,
bezradność bolała Ankę coraz bardziej,
strach odebrał jej wszystko. Stała się ofiarą typowego stalkera. Chciała
zniknąć z tego świata. Mąż Maciej wyczuwał, że żona coś przed nim ukrywa. Niepokoiło
go jej zachowanie. Ale miał też i inne problemy oraz dodatkowe zajęcia.
Aneta i Kamil – syn głównej bohaterki, zostali
rodzicami ślicznej Zosi. Oboje poczuli ciążącą na nich odpowiedzialność i
martwili się, czy podołają nowym obowiązkom. Aneta radziła sobie nieźle,
Kamilowi zajęło to więcej czasu. Zosia wniosła do domu dużo radości, Anka szybko
wcieliła się w rolę pomocnej babci i najlepszej teściowej na świecie. Zwariowała
na punkcie niemowlaka.
Czy Anka stawi czoła kłopotom, w które się
wplątała? Czy zdobędzie się na odwagę, aby wyznać prawdę rodzinie? Jakie
wnioski wyciągnie na dalsze życie?
Książkę wręcz pochłonęłam. Mimo poruszonej poważnej
problematyki powieść napisana jest lekkim stylem, językiem zaprawionym humorem,
co również wpływa na tempo czytania. podobnie jak w poprzednich częściach
serii, narracja fragmentów poświeconych głównej bohaterce prowadzona jest w
pierwszej osobie. W pozostałych rozdziałach wypowiada się narrator
wszechwiedzący – trzecioosobowy.
Podczas lektury towarzyszył mi strach,
udzielały się emocje i przemyślenia bohaterki. Absolutnie nie chciałabym się znaleźć
w podobnej sytuacji. Było mi jej naprawdę żal, chociaż momentami mnie wkurzała.
Pisarka dość sugestywnie i wnikliwie opisała narastające emocje. Przedstawiła problem z punktu widzenia
wszystkich bohaterów: Anki, Macieja, Anety, Kamila, Artura, Izy - przyjaciółki
Anki. Przypomniała, co w życiu rodzinnym jest najważniejsze. I nie zabrzmiało
to banalnie, ckliwie i kiczowato, to nie są puste frazesy. Zachęcam do lektury i poznania głównej bohaterki.
Recenzje poprzednich części:
